روش روانکاری دنده های صنعتی به طور مستقیم بر بهره وری عملیاتی، سطح فرسایش و عمر آنها تأثیر می گذارد. بسته به نوع دنده، محیط کار و شرایط بار،روش های معمول روانکاری شامل موارد زیر هستند::

1. روان کننده اسپلش (زبان روغن حمام)

a) اصل: بخش دنده در روغن روان کننده غوطه ور می شود و هنگامی که آن را می چرخاند، روغن را به سطح شبکه و سایر قسمتها می کشد.

ب) سناریوهای قابل استفاده:

- گیربکس های بسته کوچک و متوسط (به عنوان مثال کاهش دهنده ها، گیربکس ها)

- سرعت چرخش متوسط (معمولا سرعت خطی < 12m/s).

ج) مزایا: ساختار ساده، نگهداری آسان، هزینه کم.

د) معایب: فوم در سرعت بالا به راحتی شکل می گیرد و دمای روغن ممکن است افزایش یابد.

2. روانکاری جریان اجباری (ضغط تزریق روانکاری 

a) اصل: پس از فشار دادن روغن روان کننده از طریق پمپ روغن، آن را مستقیماً از طریق نوزل به ناحیه شبکه دنده اسپری می شود.

ب) سناریوهای قابل استفاده:

- دنده های سریع و سنگین (به عنوان مثال، جعبه های دنده های انرژی باد، دنده های رولینگ).

- تجهیزات عملیاتی بزرگ یا با دمای بالا

ج) مزایا:

- اثر خنک کننده خوب، مناسب برای شرایط کار با سرعت بالا و بار بالا.

کنترل دقیق حجم روغن باعث کاهش اصطکاک و فرسایش می شود.

د) معایب: این سیستم پیچیده است و به پمپ های روغن، فیلترها و دستگاه های خنک کننده نیاز دارد.

3. روان کننده مه روغن  

a) اصل: استفاده از هوا فشرده برای اتم کردن روغن روان کننده و تشکیل قطرات روغن کوچک که بر روی سطح دنده اسپری می شوند.

ب) سناریوهای قابل استفاده:

- دنده های با سرعت بالا (سرعت خطی > 15 متر در ثانیه)

- دمای بالا و یا موقعیت هایی که در آن روان سازی اسپرت دشوار است.

ج) مزایا:

- حجم کنترل شده روغن، کاهش گرما اصطکاک و مصرف انرژی.

- مناسب برای ابزار باز (مانند برخی از تجهیزات معدن بزرگ).

د) معایب: نیاز به یک سیستم هوا فشرده، هزینه های نگهداری بالا.

4. روان کننده ی چربی

a) اصل: از روغن نیمه جامد استفاده می شود که با روغن های دستی یا خودکار پر می شود.

ب) سناریوهای قابل استفاده:

- دنده هایی که با سرعت کم، بار سنگین یا به طور متناوب کار می کنند (به عنوان مثال، جرثقیل ها، دنده های حفاری).

-پوشیدن ضعیف یا تغییر مکرر روغن.

ج) مزایا:

-پوشش خوب برای جلوگیری از ورود آلاینده

- فواصل نگهداری طولانی برای محیط های خشن (به عنوان مثال گرد و غبار، رطوبت).

د) معایب: از بین رفتن گرما ضعیف، آسان برای از دست دادن یا کربن در سرعت بالا.

5. روان کننده با روغن قطره 

a) اصل: روغن روان کننده را به آرامی از طریق یک لیوان یا قطره کش به سطح دنده قطره بزنید.

ب) سناریوهای قابل استفاده:دنده های باز برای سرعت های پایین و بار های سبک (به عنوان مثال برخی از زنجیره های محرک، ماشین آلات کوچک).

ج) مزایا: ساده و اقتصادی، مناسب برای نیازهای روان کننده کوچک.

د) معایب: کنترل روغن ناپایدار، ضایعات آسان یا روانکاری ناکافی.

6روغن جامد (شرایط ویژه)

الف) اصل: استفاده از گرافیت، دی سولفید مولیبدنوم و دیگر روان کننده های جامد برای پوشش یا قرار دادن روی سطح ابزار.

ب) سناریوهای قابل استفاده:

- محیط های شدید (دماهای بالا، خلاء، خوردگی شدید)

- شرایطی که از روغن مایع استفاده نمی شود (مانند برخی از تجهیزات هوافضا).

ج) مزایا: مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت در برابر خوردگی، بدون خطر نشت.

د) معایب: ضریب اصطکاک بالا و ظرفیت حمل محدود.

روش روان سازی دنده های صنعتی باید با توجه به سرعت چرخش، بار، محیط کار و هزینه نگهداری انتخاب شود. روانکاری مناسب نه تنها فرسایش و سر و صدا را کاهش می دهد،اما همچنین به طور قابل توجهی طول عمر دنده را افزایش می دهدبررسی منظم وضعیت روغن (مانند چسبندگی، آلودگی) و جایگزینی آن در زمان کلیدی برای اطمینان از روانکاری موثر است.